یک کارشناس اقتصادی در مورد احتمال تفکیک وزارت صنعت،معدن و تجارت گفت: ادغام هزینهای برای اقتصاد کشور داشت و جداسازی وزارتخانه نیز هزینهای را در پی دارد که عمدتا این تصمیم و پیشنهاد از جنس کمدی و تراژدی است؛ تا اینکه شاهد یک رخداد واقعی باشیم.
به گزارش نبض صنعت، وحید شقاقی در واکنش پیشنهاد تشکیل وزارت بازرگانی و تفکیک وزارت صمت میگوید: بحث وزارت بازرگانی و وزارت صنعت و معدن، ادغام و یا منفک شدن آنها، سابقه دیرینه در اقتصاد ایران دارد.
وی میافزاید: یک زمانی این دو وزارتخانه جدا از یکدیگر بودند، یعنی یک وزارت صنایع و معادن و یک وزارت بازرگانی داشتیم. ولی استدلالهایی صورت گرفت که باید این دو وزارتخانه در یکدیگر ادغام شود.
این کارشناس اقتصادی تصریح میکند: استدلال این بود که اگر بتوانیم بخشهای تجارت و بازرگانی و ساماندهی بازار داخلی را در کنار موضوع صنعت و معدن داشته باشیم، میتواند هم به توسعه صادرات صنعتی کمک کند و هم توسعه صادرات معدنی منتهی شود. بر این اساس، با توجه به اینکه در شرایط ادغام، یک وزیر واحد وجود دارد، عملا ساماندهی واردات و تنظیم بازار داخل با هماهنگی کامل صورت میگیرد.
شقاقی ادامه میدهد: عملا استدلالی که پشت ادغام این دو وزارتخانه وجود داشت، این بود که اگر این دو وزارتخانه در یکدیگر ادغام شوند، هماهنگی و همافزایی در حوزه سیاستهای صنعتی، سیاستهای بخش معدن با سیاستهای تجاری اتفاق میافتد و مشکلاتی که در بحث عدم واردات به موقع نهادهها یا کالاهای مورد نیاز داخل داشتیم و نیز عدم هماهنگی بین سیاستهای صنعتی و تجاری، برطرف شود.
وی متذکر میشود: هدف این بود که بتوانیم با این ادغام شاهد یک همافزایی و هماهنگی در بین سیاستهای اقتصادی برای توسعه صادرات غیرنفتی و ساماندهی بازار داخل باشیم.
چرا بحث تشکیل وزارت بازرگانی در زمان استیضاح داغ میشود؟
این کارشناس اقتصادی در ادامه عنوان میکند: به نظر من، آن زمانی که این ادغام صورت گرفت، استدلالها درست و منطق عقلانی هم برای ادغام وجود داشت. بر این اساس، ادغام صورت گرفت، ولی هم در زمان دولت روحانی و هم در زمان دولت رییسی مساله تفکیک دوباره مطرح شد.
شقاقی میگوید: من همچنان استدلال قوی پشت مساله تفکیک وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت نمیبینم. این در شرایطی است که عمدتا بحث تفکیک وزارتخانه زمانی مطرح میشود که بحث استیضاح وزیر صمت داغتر میشود. بنابراین این موضوع شبههناک است. یعنی این شبهه را در ذهن من و دیگر صاحبنظران ایجاد میکند که چرا موضوع تفکیک وزارت صمت به طور عمده در زمانها و مقاطعی مطرح میشود که بحث استیضاح وزیر صمت داغتر میشود و این در حالی است که همچنان استدلال قوی برای تفکیک وزارتخانه وجود ندارد.
وی میافزاید: به نظر من استدلال پشت ادغام وزارت صنایع و معادن با وزارت بازرگانی به مراتب قویتر بود تا مسایلی که بر سر جداسازی و تفکیک وزارتخانه صنعت و معدن و تجارت شنیده میشود.
نباید هزینه تصمیمات غلط را بدهیم
این کارشناس اقتصادی عنوان میکند: یک مسالهای که در حال حاضر ظهور و بروز پیدا میکند، این است که ما نباید هزینه تصمیمات غلط را بدهیم. اگر ادغام تصمیم غلطی بود، بنابراین کشور دارد هزینه این مساله را میدهد. این تبدیل به یک مساله تراژدی و کمدی میشود. ما یکبار وزارتخانهها را ادغام میکنیم و دوباره به دنبال بازگشت شرایط قبل از ادغام هستیم.
شقاقی تصریح میکند: اگرچه من همچنان معتقد هستم که با جداسازی وزارتخانهها، نه بحث ساماندهی و توسعه تجارت اتفاق میافتد و نه مساله ساماندهی بازار داخلی. چون اصلا مساله ما در حوزه صنعت، معدن و تجارت، ادغام یا تفکیک نیست و ما جای علت و معلول را اشتباه گرفتیم.
وی متذکر میشود: آنچه که علت عدم توسعه صادرات غیرنفتی در حوزه صنعت و معدن وجود دارد، مشکلاتی است که در ساختارهای اقتصادی مثل ضعف نظام تولیدی داریم؛ مثل بحث انحصار در بخش تولید، عدم رقابتپذیری اقتصاد ملی، عدم شفافیت اقتصاد ملی، پیشبینیناپذیری، بیثباتی اقتصاد ملی، ضعف نظام بهرهوری، عدم وجود بخش خصوصی توانمند و مشکلات ساختاری و نهادی فراروی صنعت و معدن کشور است.
این کارشناس اقتصادی متذکر میشود: در حوزه بخش ساماندهی واردات و تنظیم بازار داخل نیز مشکلات حاکم بر نظام توزیع در اقتصاد وجود دارد. بر این اساس، معتقدم که با تفکیک وزارت صنعت، معدن و تجارت هیچ اتفاق مثبتی رخ نخواهد دارد؛ به جز اینکه عملا یک زمان و هزینهای را به مردم تحمیل میکنیم.
شقاقی ادامه میدهد: ادغام یک هزینهای برای اقتصاد کشور داشت و جداسازی وزارتخانه نیز هزینهای را در پی دارد که عمدتا این تصمیم و پیشنهاد از جنس کمدی و تراژدی است؛ تا اینکه شاهد یک رخداد واقعی باشیم.
مسیر پویایی صنعت و معدن، از جداسازی وزارت صمت نیست
وی میگوید: به نظر من مجلس و دولت، اگر دنبال این هستند که بخش صنعت پویا شود و بخش معدن در اقتصاد ایران فعال شود و همچنین صادرات غیرنفتی توسعه پیدا کند، مسیر آن از تفکیک وزارت صنعت، معدن و تجارت نیست. ما علت را باید پیدا کنیم. این در حالی است که ما دنبال معلولها هستیم.
این کارشناس اقتصادی تصریح میکند: علت جای دیگری است. ما بخش خصوصی توانمند نداریم، ساختارهای اقتصادی ایران غیررقابتی و انحصاری هستند، ضعف نظام بهرهوری در اقتصاد ایران حاکم است، محیط کلان اقتصاد ایران نامناسب و معیوب است، فضای کسبوکار نامناسب است، اقتصاد ایران پرریسک و غیرقابل پیشبینیپذیری است.
شقاقی خاطرنشان میکند: به تبع در چنین اقتصادی، هیچ سرمایهگذاری داخلی و خارجی صورت نمیگیرد و بدون سرمایهگذاری و رقابتپذیری اقتصاد ملی نمیتوانیم شاهد بنگاههای تولیدی رقابتی در اقتصاد باشیم. در این شرایط بخش صنعت و معدن کشور بدون اصلاحات ساختاری شاهد اتفاقات مثبتی نخواهد بود.
انتهای پیام